• Narew to położona na obrzeżach Puszczy Białowieskiej osada, której pczątki sięgają XVI wieku. W Narwi znajdowała się wówczas komora celna i port rzeczny co przyczyniło się do szybkiego rozwoju gospodarczego miasta, który został gwałtownie zahamowany zarządzeniem o ochronie puszczy i tym samym o zakazie wyrębów, wydanym przez Stanisława Augusta Poniatowskiego. To z kolei poskutkowało utratą praw miejskich. Narew zachowała swój dawny układ przestrzenny z drewnianymi domami, oprócz tego warto tu zobaczyć:
    - stary cmentarz żydowski na którym zachowało się około 50 macew,
    - Muzeum Wsi mieszczące się przy ul. Dąbrowskiego, właściciel wsi Marian Święcki gromadzi w nim różne narzędzia i przedmioty, które niegdyś były wpisane w życie wsi. W zbiorach znajdują się między innymi: dawne narzędzia rolnicze, kołowrotek, starodawna odzież, stare żelazka i naczynia, dawne zdjęcia okolicy. Podczas zwiedzania właściciel oprowadza po muzeum, opowiada jego historię i zastosowanie przedmiotów,
    - zabytkowy, drewniany kościół pw. św. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny i św. Stanisława Biskupa i Męczennika, został ufundowany przez Zygmunta Starego i jego małżonkę Bonę, początki świątyni sięgają 1528 roku. Jest to jeden z nielicznych zabytków drewnianego budownictwa sakralnego na terenie województwa podlaskiego.
    - Cerkiew Podwyższenia Krzyża Świętego w Narwi; jej historia sięga początków XVI wieku. W 1882 roku w miejscu starej, wybudowano nową drewnianą cerkiew, którą w niezmienionej z zewnątrz formie, możemy dziś oglądać. 12 kwietnia 1990 r., w Wielki Czwartek w świątyni wybuchł pożar i jej wnętrze zostało doszczętnie wypalone, w rekonstrukcji uczestniczyli wszyscy parafianie – odrestaurowane zostało całe wnętrze cerkwi.
    - Cerkiew Cmentarna pw. Matki Bożej Kazańskiej w Narwi; stary cmentarz grzebalny założono pod koniec XVIII wieku, na ten cmentarz przeniesiono starą kapliczkę z Czyż, w czasie rozbiórki natrafiono na napis, z datą ufundowania kapliczki – rok 1784. W 1993r kapliczka została ponownie rozebrana i przeniesiona na nowy cmentarz prawosławny, a na starym cmentarzu, w miejscu gdzie znajdował się ołtarz, postawiono małą murowaną kapliczkę dla uszanowania pamięci po rozebranej świątyni i miejsca wiecznego spoczynku przodków. 1 maja, w prawosławną Wielkanoc drewniana kapliczka została podpalona i doszczętnie spłonęła, jednak bardzo szybko została odbudowana przy zachowaniu pierwotnego wyglądu.
  • Izba Białoruska w Skaryszewie: właściciel, Michał Filianowicz, oprócz prowadzenia działalności agroturystycznej gromadzi różne przedmioty związane z regionem pogranicza międzykulturowego, a szczególnie z kulturą białoruską. Wśród eksponatów znajdują się stare narzędzia i przedmioty używane niegdyś przez rolników, rybaków, kowali i pszczelarzy.

  • Skit w Odrynkach pw. św. Antoniego i Teodozjusza Kijowsko – Pieczerskich (skit to odosobniona budowla dla mnichów)

  • Cerkiew pw. Jana Złotoustego w Odrynkach; została wzniesiona w latach 60-tych XIX wieku, wokół świątyni znajduje się cmentarz.

  • Przez gminę przebiega szlak świątyń prawosławnych, prezentujący „perełki” prawosławnego budownictwa sakralnego. Warto zobaczyć kilka XIX-wiecznych cerkwi w miejscowościach: Trześcianka (cerkiew z 1864 roku), Puchły (cerkiew z 1913 roku), Łosinka, Tyniewicze Duże, oraz XVIII-wieczną cerkiew w Koźlikach.

  • Trześcianka, Soce i Puchły to serce szlaku „Kraina otwartych okiennic”; można tu obejrzeć charakterystyczne domostwa nadrzeczne, z bogata dekoracją nadokienników i podokienników, okiennic, wiatrownic i narożników,a także dekoracyjne zdobienia elewacji i szczytów. Oprócz zdobionych okiennic podziwiane są tu stare krzyże wotywne i zabytkowe kapliczki prawosławne.

  • Lokalna architektura domostw, zagród i świątyń doskonale wpisała się w miejscowy krajobraz. Lasy, czysta rzeka, cisza i spokój nie tylko zachwycają, ale sprawiają że można tu naprawdę odpocząć.